Το κακό συνήθειο του Παναθηναϊκού να δείχνει με το δάχτυλο τα δικά του παιδιά!

Το τι έχει ακουστεί τα τελευταία 24ωρα, με αφορμή το ενδιαφέρον της Αλ Φατέχ του Γιώργου Δώνη για τον Φραν Βέλεθ, δεν έχει προηγούμενο. Κατ' αρχάς, ξεκινάμε από τα βασικά. Ο Έλληνας τεχνικός έδωσε την έγκρισή του σε μία λίστα, η οποία είχε ψηλά τον Ισπανό στόπερ του Παναθηναϊκού. Ούτε ο ίδιος επικοινώνησε απευθείας με τον παίκτη για να τον πείσει, ούτε τίποτα ύπουλο έκανε εις βάρος του συλλόγου. Εκτός αν νομίζεις κανείς ότι ο Δώνης και ο κάθε προπονητής, μπορεί να υποδείξει στην Αλ Φατέχ τον τρόπο που θα πάει να πάρει κάποιον παίκτη.

Για όσους γνωρίζουν άλλωστε σχετικά με τις ομάδες από τη συγκεκριμένη Ήπειρο, ξέρουν ότι έτσι προσεγγίζουν τους στόχους τους. Δελεάζουν τον ποδοσφαιριστή με ένα πολύ μεγάλο συμβόλαιο και στη συνέχεια τον βάζουν να πιέσει ο ίδιος το κλαμπ για να τον παραχωρήσει. Ακριβώς το ίδιο είχε γίνει με την Αλ Αΐν και τον Μάρκους Μπεργκ. Αλλά, μάλλον, η μνήμη δεν είναι προνόμιο όλων.

Πάμε τώρα σε κάτι ακόμα. Δεν μπορεί κανείς να υποδείξει στην Αλ Φατέχ ποιον κεντρικό αμυντικό θα προκρίνει ως επιλογή! Και επειδή ακούγεται έντονα το επιχείρημα πως «τόσοι στόπερ υπήρχαν με τόσα εκατομμύρια, τον Βέλεθ βρήκαν;», ευκαιρία και εδώ να επισημάνουμε κάτι. Ο Βέλεθ που για την Αραβία έχει πρόταση 1 εκατ. ευρώ περίπου το χρόνο, στην Ευρώπη και τον Παναθηναϊκό ειδικότερα αμείβεται με 300 χιλ. ευρώ. Άρα, όταν ένας ποδοσφαιριστής κοστολογείται με 1 εκατ. ευρώ από τη «χ» Αλ Φατέχ της Σαουδικής Αραβίας, στην Ευρώπη είναι παίκτης των 300-400 χιλ. ευρώ. Δεν μιλάμε, άρα, για μία αστείρευτη αγορά με υποψήφιους στόχους. Που ακόμα κι έτσι να ήταν, κάθε ομάδα έχει το δικαίωμα να πράξει προς τα συμφέροντας της. Όπως αντίστοιχα κάνει κι ο Παναθηναϊκός, που ορθώς δεν παραχωρεί τον Ισπανό αν δεν ικανοποιηθεί οικονομικά. Οι εποχές που η ΠΑΕ ήταν «περίπτερο» τελείωσαν. Οριστικά.

Και κάτι τελευταίο. Τα αισθήματά του απέναντι στον Παναθηναϊκό ο Γιώργος Δώνης τα έχει αποδείξει στην πράξη. Και δεν έχει ανάγκη να τα επιβεβαιώσει σε κανέναν. Τα απέδειξε όταν ανέλαβε μία ομάδα με απαγόρευση μεταγραφών και έφερε πίσω τον κόσμο στο γήπεδο. Δίχως μπάτζετ και χωρίς Ευρώπη. Η τακτική του να λοιδορούμε κάποιον επειδή απλώς τώρα βρίσκεται κάπου άλλου, δεν είναι σίγουρα η ενδεδειγμένη.