Μια ομάδα, που φοβάται να κερδίσει!

Θλίψη; Αποστροφή; Ότι,και να αισθανθεί κανείς για αυτό τον Παναθηναϊκό που βλέπουμε θα είναι λίγο. Η ήττα από τον Ολυμπιακό βαθμολογικά δεν σήμαινε τίποτα, ανέδειξε όμως πόσους... αιώνες βρίσκεται πίσω ο σύλλογος όχι από το να διεκδικήσει τίτλους, αλλά να μπορεί έστω να σταθεί αξιοπρεπής στο γήπεδο.

Όσο περνούν οι εβδομάδες αναδεικνύεται όλο και περισσότερο, ότι αυτή η ομάδα έχει ΤΕΡΑΣΤΙΟ έλλειμμα νοοτροπίας. Είναι ένα σύνολο που φοβάται να κερδίσει! Φοβάται να σκοράρει, γι’ αυτό και δεν μπορεί να βρει γκολ ούτε από πέναλτι. Γι’ αυτό δεν μπόρεσε να νικήσει ούτε ένα απαιτητικό παιχνίδι στα πλέι-οφ.

Αυτό το πράγμα δεν είναι Παναθηναϊκός και όσο και να το φωνάζουμε, άλλο τόσο δύσκολο είναι να το βιώνουμε. Τίποτα δεν θα αλλάξει με ένα αυξημένο μπάτζετ ή έναν καλύτερο προπονητή, διότι το «τριφύλλι» εδώ και μια πενταετία μικραίνει αγωνιστικά και αυτό πλέον έχει περάσει ως συνείδηση σε όλους. Άλλωστε ακόμα και φέτος, αν δει κανείς το ρόστερ, δεν δικαιολογεί αυτή την άθλια εικόνα.

Μπορεί να αλλάξει κάτι το καλοκαίρι; Δύσκολα είναι η απάντηση! Γιατί ο Παναθηναϊκός εκτός των άλλων, έχει μια διοίκηση που δεν εμπνέει κανέναν. Όσο και να μειώσει το χρέος, όσο και να προχωρήσει το γηπεδικό, ο Αλαφούζος δεν θα δώσει ποτέ στον κόσμο αυτό που πραγματικά του λείπει. Όραμα!