Ας είναι οι «σφαλιάρες» συνεχόμενες και πολλές, μπας και αλλάξει κάτι ριζικά το καλοκαίρι!

Έφτασε η στιγμή να το ζήσουμε κι αυτό. Ο Παναθηναϊκός σε 15 λεπτά μπάσκετ να χάνει με 26 πόντους από τη Λάρισα, στην οποία αξίζουν παρεμπιπτόντως αμέτρητα συγχαρητήρια. Όχι μόνο για τη συνολικά φανταστική φετινή της πορεία, αλλά και για την εξαιρετική παρουσία της απέναντι στον (κάτι σαν) Παναθηναϊκό στα ημιτελικά.

Πίσω όμως στο θέμα μας. Οι «πράσινοι», όταν αντιμετώπισαν την πρώτη σοβαρή ομάδα σε αυτά τα playoffs της Basket League, αποδείχθηκαν αυτό που πραγματικά ήταν. Ένα σύνολο ανέτοιμο να ανταποκριθεί σε παιχνίδια υψηλών απαιτήσεων. Όχι κόντρα στον Ολυμπιακό, αλλά ούτε καν απέναντι στους Θεσσαλούς.

Εκφράζοντας καθαρά προσωπική άποψη καταθέτω το εξής: Ας είναι οι «σφαλιάρες» συνεχόμενες και πολλές μέχρι το τέλος, μπας και αλλάξει κάτι ριζικά από το καλοκαίρι! Δεν μπορεί αυτό το μαρτύριο, όπως το έχουμε χαρακτηρίσει ξανά, να το ζήσουν άπαντες που ασχολούνται με τον Παναθηναϊκό για τρίτη σερί χρονιά. Η παραπάνω θέση βασίζεται σε μία παραδοχή, την οποία όποιος δεν την κάνει μάλλον εθελοτυφλεί: Ο Παναθηναϊκός αυτός όπως είναι τώρα, κρίνεται αμφίβολο αν μπορεί να πάρει έστω ματς από τον Ολυμπιακό. Ούτε λόγος για τον τίτλο.

Η συζήτηση μετά την βροντώδη αποτυχία στη Λάρισα δεν έχει νόημα να πάει στον Βόβορα. Ο άνθρωπος μια ζωή βοηθός ήταν, ήρθε τώρα στα τελειώματα να κάνει τον κασκαντέρ σε μία ομάδα παρατημένη στη μοίρα της. Την ίδια ώρα, είναι τρομακτική η ανεπάρκεια ορισμένων παικτών. Η πραγματική ευθύνη τους υπερβαίνει κατά πολύ και βρίσκεται... ανώτερα.

Το μόνο βέβαιο ως προς το ρόστερ είναι, ότι με αυτά που βλέπει ο Αργύρης Πεδουλάκης, θα γίνει πράξη μία σκέψη που έχει εδώ και καιρό. Ολικό «ξήλωμα» το καλοκαίρι και παραμονή μόνο 2-3 παικτών! (σ.σ. συν τους μικρούς πάντα).