Παναγιώτης Γιαννάκης: Ήμασταν επιβλητικοί σχεδόν σε όλο το φάιναλ φορ - Δικαίωση η τάπα του Βράνκοβιτς

Διαβάστε αναλυτικά:

Τι θυμάστε πιο έντονα από εκείνη την αναμέτρηση;

Ήμασταν πολύ καλά προετοιμασμένοι και αυτό φάνηκε στο μεγαλύτερο διάστημα του παιχνιδιού. Θεωρώ είχαμε κάνει ένα πολύ καλό παιχνίδι στον ημιτελικό ενάντια στην ΤΣΣΚΑ Μόσχας, όπου φυσικά ο Ντομινίκ σε εκείνο το ματς είχε κάνει τρομερά πράγματα, απέναντι σε μια πολύ καλή ομάδα όπως ήταν ο ρωσικός σύλλογος σε εκείνο το φάιναλ φορ. Πάντως, είχαμε προετοιμαστεί πάρα πολύ καλά γιατί πιστεύαμε στη νίκη, αν και υπήρχε ένα άγχος για να λέμε και την αλήθεια. Μέχρι τότε καμία ελληνική ομάδα δεν είχε καταφέρει να κερδίσει εκείνο το πολύ μεγάλο έπαθλο και αυτό μας δημιουργούσε μια νευρικότητα, αλλά τελικά αποδείχθηκε πως καταφέραμε έστω και με δυσκολία να πάρουμε ένα τίτλο που άξιζε η ομάδα μας.

Πως ήταν για να έχετε συμπαίκτη τον Ντομινίκ;

Σίγουρα ήταν έκπληξη για μας το γεγονός πως ήρθε ένα τόσο μεγάλο όνομα στην Ελλάδα, γιατί εκείνη την περίοδο ερχόντουσαν παίκτες που είχαν ιδιαίτερο κύρος και ικανότητα, αλλά τόσο μεγάλο όνομα να έχει έρθει στην Ευρώπη και στη χώρα μας ιδιαίτερα ήταν κάτι το συγκλονιστικό, κάτι που φάνηκε από την πρώτη προπόνηση που είχαμε κάνει εκείνη τη σεζόν, όπου είχε μαζευτεί απίστευτος κόσμος και είχε γίνει μεγάλος θόρυβος, γενικά στο παγκόσμιο μπάσκετ. Φυσικά, ο Ντομινίκ για να λέμε αυτό που πραγματικά είναι ο αθλητισμός, όταν μπαίνεις μέσα στο γήπεδο και αρχίζεις να δουλεύεις δεν παίζει κανένα ρόλο το όνομα σου, ειδικά σε αυτό το επίπεδο, ούτε η καταγωγή σου, ούτε η εικόνα σου και προσπαθούσαμε να κερδίσουμε όσο το δυνατόν περισσότερα όλοι μας.

Θέλετε να μοιραστείτε μαζί μας κάποια ιστορία από εκείνες τις ημέρες;

Αυτό που έχει μείνει βαθιά χαραγμένο στο μυαλό μου ήταν ότι, είτε το θέλουμε είτε όχι, με τον Μάλκοβιτς σαν προπονητή η πίεση ήταν πάρα πολύ έντονη, κάναμε πολλές προπονήσεις σε μεγάλη ένταση και είχαμε τον τρόπο να κερδίζουμε τα μεγάλα ματς. Είχαμε κατορθώσει να έχουμε αποτελεσματικότητα στους κρίσιμους αγώνες. Δεν θα ξεχάσω ποτέ πως τελικά σε εκείνο το τελικό έπαιξαν πολύ μεγάλο ρόλο οι Έλληνες παίκτες και επειδή προέρχομαι σαν αθλητής από την παραγωγική διαδικασία του ελληνικού μπάσκετ, πάντα ήταν για εμένα ένα κίνητρο και μια στάση απέναντι στα αποτελέσματα το πόσο μπορούμε εμείς με αυτή την... όχι τόσο ποιοτική ανάπτυξη του αθλήματος να καταφέρουμε περισσότερα πράγματα και νομίζω ότι αυτό δεν θα το ξεχάσω ποτέ. Όπως και δεν θα ξεχάσω ότι για 38΄ ήμασταν μπροστά και ότι για 78΄ ήμασταν η καλύτερη ομάδα του τουρνουά αποδεδειγμένα και απλά τα τελευταία 2΄ χάσαμε τη ψυχραιμία μας, παρότι είχαμε τόση εμπειρία και κινδυνεύσαμε να χάσουμε ένα παιχνίδι και φυσικά εκεί μίλησε ο Στόικο με την αξέχαστη τάπα. Έτσι όπως έγινε εκείνη η φάση δικαιώθηκε η καλύτερη ομάδα του τουρνουά. Ήταν πολύ επιβλητική η παρουσία μας για 78΄.

Ένα σχόλιο για τον Φραγκίσκο Αλβέρτη;

Ο Φραγκίσκος και οι υπόλοιποι Έλληνες παίκτες έπαιξαν σημαντικό ρόλο στον τελικό και φυσικά ο Φράγκι ήταν σε πολύ καλή βραδιά και απέδειξε πως δεν ήταν κάτι τυχαίο για την καριέρα του, δεν ήταν κάτι πρόσκαιρο, άλλα ήταν είχε έρθει για να μείνει στο ελληνικό μπάσκετ. Εγώ προσπαθούσα να τους παρακινήσω όλους στην προπόνηση εκείνη την κουραστική χρονιά, να πάρουν ακόμη περισσότερα από τον εαυτό τους γιατί ήταν παιδιά με ταλέντο, αλλά δεν είναι εύκολο για να τα καταφέρεις.

Λίγα λόγια για τους Γιαννακόπουλους;

Οι άνθρωποι έκαναν συγκλονιστική δουλειά και ότι χρειαζόταν η ομάδα τους το παρείχαν. Μόνο και μόνο ότι πέρασαν τόσο τεράστιοι παίκτες στο διάστημα της διοίκησης τους δείχνει και την πολύ μεγάλη τους αγάπη τους για την ομάδα, αλλά κυρίως και το ότι ήθελαν να δώσουν ότι περισσότερο μπορούσαν στην προσπάθεια να γίνει ο σύλλογος πρωταγωνιστής στο υψηλότερο επίπεδο.