Χωρίς β’ ημίχρονο δεν μπορείς να έχεις τύχη!

Τέλειωσε, λοιπόν, και αυτή η διαβολοβδομάδα και παρότι ο Παναθηναϊκός βρέθηκε σε εκτός και εντός έδρας αγώνα, δεν κατάφερε να πάρει ένα ροζ φύλλο αγώνα, με αποτέλεσμα να μείνει με τις 4 νίκες.

Οι «πράσινοι» έδειξαν καλό πρόσωπο στον αγώνα με τη Μπαρτσελόνα. Μια Μπαρτσελόνα που μπορεί να αγωνίστηκε χωρίς το βασικό δίδυμο στα γκαρντ της, τους Καλάθη και Χίγκινς, όμως ήταν εξόχως απειλητική, δια χειρός ενός… παρ’ ολίγο «πράσινου», του Νίκολας Λαπροβίτολα, ο οποίος πέτυχε τους 11 από τους πρώτους 15 πόντους των «Καταλανών». Ο Παναθηναϊκός βρέθηκε μπροστά ακόμα και με διψήφια διαφορά πόντων, χάρη στην είσοδο του Νεμάνια Νέντοβιτς που έδωσε πνοή στην επιθετική λειτουργία της ομάδας του και βοήθησε ούτως ώστε να έχει ο κάθε παίκτης τον ρόλο για τον οποίο βρίσκεται στην ομάδα.

Παιχνίδια του μυαλού

Η άμυνα ζώνης είναι ένας τρόπος αμυντικής λειτουργίας, ο οποίος σχετίζεται άμεσα με τη σκέψη και τη σωστή κατεύθυνση πάνω στο παιχνίδι. Η άμυνα man to man είναι, ας πούμε, η εύκολη λύση, πιάνει ο αμυνόμενος τον αντίστοιχο παίκτη της θέσης του και ανάλογα με τις εντολές που έχει, διαμορφώνει την πίεση που πρέπει να ασκηθεί. Στην άμυνα ζώνης, όμως, οι αμυνόμενοι οφείλουν να είναι συγκεντρωμένοι 100% στο πλάνο, να μην παρεκκλίνουν από αυτό. Αντίστοιχα, για την ομάδα που επιτίθεται, η άμυνα ζώνης είναι από μόνη της ένα mind game, μιας και ξέρει ότι λαμβάνει χώρα ο συγκεκριμένος τρόπος άμυνας στηρίζεται στην δυσκολία της να έρθει σε επαφή με το τρίποντο. 

Ο Παναθηναϊκός πέτυχε το στόχο του στο α’ δεκάλεπτο, τα παιχνίδια του μυαλού που επέβαλλε στον Σαρούνας Γιασικεβίτσιους και τους παίκτες του έπιασαν τόσο. Υπάρχει όμως και ένα αλλά. Στο β’ ημίχρονο οι «πράσινοι» ακολούθησαν το ίδιο σενάριο, άμυνα ζώνης, όμως η στόχευση των Καταλανών αυτή τη φορά ήταν να πηγαίνουν σε δεύτερες επιθέσεις. Τότε, τα παιχνίδια μυαλού γύρισαν προς την πλευρά του Δημήτρη Πρίφτη. Και εκεί φάνηκε το πρόβλημα που διέπει τον Παναθηναϊκό την παρούσα περίοδο: δεν έχει plan b.

Το σημερινό παιχνίδι μοιάζει εν πολλοίς με τον αγώνα της Τρίτης στο Μιλάνο. Ο Παναθηναϊκός ήταν ανταγωνιστικός για ένα ημίχρονο, όταν όμως ο αντίπαλος ακολούθησε ένα διαφορετικό τρόπο προσέγγισης, δεν υπήρξε η ανάλογη συνέχεια από πλευράς «πρασίνων». Και είναι απολύτως λογικό. Μην ξεχνάμε ότι μιλάμε για ένα ρόστερ που δομήθηκε πριν λίγους μήνες και τώρα έχουν βγει οι πρώτοι αυτοματισμοί και «δένει» η ομάδα, όμως χρειάζεται χρόνος για να εφαρμοστούν από τον Δημήτρη Πρίφτη τα δεύτερα και τα τρίτα σχέδια.

Κρίμα για το μπάσκετ να μην είναι υγιής ο Νέντοβιτς

Ο Παναθηναϊκός δυσκολεύτηκε αρκετά, το πλάνο του Γιασικεβίτσιους ήταν εξ αρχής να απομονωθεί ο Μέικον και επετεύχθη, οπότε τα ηνία της διαχείρισης του αγώνα από πλευράς «πρασίνων» έπεσαν στα χέρια του Νέντοβιτς. Ο Σέρβος, όχι μόνο ανταποκρίθηκε στις ευθύνες που έλαβε, αλλά λειτούργησε ευεργετικά στο α’ δεκάλεπτο, οδηγώντας την ομάδα του στην ανατροπή του σκορ, όμως η συνέχεια δεν ήταν ανάλογη στα επόμενα δύο δεκάλεπτα. Μέχρι να έρθουν τα τελευταία λεπτά του αγώνα, όταν ο εκρηκτικός σκόρερ ευστοχούσε στη μία φάση μετά την άλλη. Και το ερώτημα που συνεχίζει να υφίσταται όσον αφορά τον Σέρβο διεθνή ήταν και παραμένει το ίδιο: πού θα μπορούσε να φτάσει ο Νέντοβιτς αν δεν είχε τόσο συχνούς τραυματισμούς;

Ο Παναθηναϊκός έμεινε χαμηλά, στο 4-12 και μπορεί ο κίνδυνος των τελευταίων θέσεων να είναι ορατός, όσο όμως βγάζει πράγματα στο παρκέ, καλό είναι να δίνεται χρόνος σε αυτή την ομάδα, για να εφαρμοστεί το πλάνο των Πρίφτη-Διαμαντίδη-Αλβέρτη.