Παναγιωταράς: «Διαμαντίδης και Αλβέρτης το χάρηκαν περισσότερο από όλους, το break του 1999 έκανε τον Παναθηναϊκό κυρίαρχο»

Ο Πράσινος Τύπος με αφορμή το διπλό του Παναθηναϊκού επί του Ολυμπιακού ήρθε σε επικοινωνία με τον Άκη Παναγιωταρά, τον φυσικοθεραπευτή που υπηρέτησε για 30 χρόνια τον «Εξάστερο»!

Αρκετοί τον έχουν χαρακτηρίσει ως έναν εκ των αφανών ηρώων του συλλόγου και σίγουρα είναι ένας άνθρωπος που ξέρει όσο λίγοι πως είναι να παίρνει νίκες ο Παναθηναϊκός μέσα στο εξοχικό του, το ΣΕΦ. Παρών φυσικά και στο break του 1999, τη νίκη που θεωρεί ότι ήταν η πιο κομβική από όλες όσες έχει ζήσει ο ίδιος ως φυσικοθεραπευτής της ομάδας.

Αναλυτικά όσα είπε στον Πράσινο Τύπο και τον Ηλία Λιβάνιο:

Πως βιώσατε το χθεσινό ματς; Ήσασταν αισιόδοξος εξ αρχής;

Για να είμαι ειλικρινης δεν ημουν πολυ αισιοδοξος με βαση τα τελευταια αποτελεσματα, από αυτά που είχα δει και από τις δύο ομάδες. Βέβαια από το πρωί που βρισκόμουν στον χώρο εργασίας μου το συζητούσα με ασθενείς γιατί πάντα σε αυτά τα παιχνίδια μπορεί πάντα η μία ομάδα να είναι σε καλύτερη κατάσταση από τον αντίπαλο, ακόμη και τα παλιά χρόνια που ήμουν στην ομάδα, αλλά αυτό καμία φορά δεν λέει και τίποτα. Αντίστοιχα και ο Ολυμπιακός στο παρελθόν ερχόταν στο ΟΑΚΑ και από εκεί που ήταν να χάσει με πολλούς πόντους, μας δυσκόλευε, χωρίς όμως να καταφέρει να μας κερδίσει.

Είχε τύχει όμως να κερδίσει έτσι παιχνίδια στο ΣΕΦ, ενώ πριν το τζάμπολ ήμασταν εμείς το φαβορί. Είναι παιχνίδια ιδιαίτερης σημασίας, στα οποία παίζουν ρόλο αρκετά πράγματα, οπότε ναι μεν δεν μπορώ να πω ότι ήμουν αισιόδοξος, αλλά ξέροντας εκ των έσω το πως προετοιμαζόμασταν όλα αυτά τα χρόνια, υπήρχε μια κρυφή ελπίδα, την οποία την εξέφραζα και τελικά βγήκε αληθινή!

Σας λείπει εσάς αυτή η καθημερινότητα που βιώνατε στην ομάδα για 30 χρόνια;

Ε ναι, πάντα λείπει! Ειδικά όσον αφορά την προετοιμασία πριν από ένα τέτοιο παιχνίδι, είτε είσαι παίκτης, είτε το τεχνικό σταφ, είτε είσαι φυσικοθεραπευτής, είναι ένα ιδιαίτερο περιβάλλον και μια ιδιαίτερη ψυχολογία που δημιουργείται και είναι κάτι πάντα που λείπει. Και ας το έζησα 30 χρόνια μου λείπει. Όσο αποστασιοποιημένα και εάν θες να το δεις, μετά από 6 χρόνια απουσίας μου, πάντα πριν τον αγώνα το σκέφτεσαι. Τόσο το πριν με την προετοιμασία όσο και τον ίδιο τον αγώνα.

Πείτε μας και λίγα λόγια για Αλβέρτη, Διαμαντίδη. Ήταν χθες στο γήπεδο και το έζησαν έντονα.

Όταν έχεις παίξει τόσα χρόνια στον σύλλογο, όπως αυτά τα παιδιά που ήταν ηγέτες της ομάδας επί σειρά ετών, άσχετα τώρα εάν έχουν θέση παράγοντα, μέσα σου η ένταση δεν είναι κάτι που μπορεί να αποβληθεί εύκολα. Είναι φυσιολογικό και η νίκη στο ΣΕΦ, επειδή τους ξέρω και τους δύο, ήταν κάτι που τους γέμισε, λόγω και της μέχρι τώρα εικόνας της ομάδας στην Ευρωλίγκα. Το χάρηκαν πολύ περισσότερο από ότι κάποιος άλλος. 

Στο Σεφ ποιο ματς σας εχει μεινει αξέχαστο;

Όπως έχω πει και στο παρελθόν, θεωρώ ότι ήταν ο 5ος τελικός του 1999 που πήραμε το πρωτάθλημα. Όχι μόνο επειδή ήταν και η πρώτη φορά που έσπασε η έδρα, διότι μέχρι τότε όποια ομάδα είχε το πλεονέκτημα έδρας, έπαιρνε και το πρωτάθλημα, αλλά με το συγκεκριμένο break που μας έδωσε το πρωτάθλημα, πιστεύω ότι με αυτόν τον αγώνα γύρισε το... τσιπάκι και πήραμε το πάνω χέρι από τον Ολυμπιακό, κάτι που έχουμε διατηρήσει μέχρι και σήμερα.

Ναι μεν είχαμε πάρει και το πρωτάθλημα το 1998, αλλά το 1999 που κερδίσαμε τον πέμπτο τελικό με Ράτζα και Μποντίρογκα ήταν κομβικό για να παγιοποιηθεί η εγχώρια κυριαρχία μας. Ήταν κομβικό παιχνίδι.

Πως βλέπετε την ομάδα φέτος; Τι πιστεύετε ότι φταίει για το κακό ξεκίνημα στην Ευρωλίγκα

Από τεχνικής άποψης δεν μπορώ να μιλήσω όπως άλλοι, αλλά διαπιστώνω και εγώ τις ελλείψεις που υπάρχουν στο ρόστερ. Είναι κάτι που το γνωρίζουν και τα παιδιά που διαχειρίζονται την κατάσταση. Μπορεί αρκετός κόσμος να λέει ότι τα μπάτζετ δεν παίζουν ρόλο, αλλά... όταν είσαι τόσο χαμηλά από άποψη μπάτζετ, παίζουν και τα μπάτζετ μπάσκετ!

Είναι μια περίοδος που για κάποιους λόγους ο προϋπολογισμός είναι σε χαμηλά επίπεδα, αλλά θα πρέπει ζήσουμε με αυτή την κατάσταση και να στηρίξει ο καθένας όσο μπορεί την ομάδα από το μετερίζι του. Και οι καλύτερες ημέρες θα έρθουν. Ούτως ή άλλως, θεωρώ πως ότι έχει καταφέρει η ομάδα όλα αυτά τα χρόνια δίνει ένα extra credit για να μπορεί να υπάρχει υπομονή από τους φιλάθλους και να περιμένουμε κάτι καλύτερο. Θεωρώ ότι η χθεσινή νίκη θα δώσει μια ψυχολογική τόνωση γενικότερα στην ομάδα, για να έρθουν και καλύτερα αποτελέσματα για φέτος. Κρίνοντας και το παιχνίδι που χάσαμε από την Μπάγερν στη Γερμανία, παρουσιάστηκε ένα πρόσωπο βελτιωμένο.

Μπορεί να χάσαμε, αλλά ήταν μια καλύτερη εικόνα σε σχέση με τα προηγούμενα ματς. Οπότε ίσως η ομάδα βελτιωθεί και άλλο, οπότε αναμένουμε. Σιγά σιγά όλο αυτό είναι κάτι που μπορεί να χτιστεί, όχι για να πάμε.. final four, αλλά είναι εφικτό ο Παναθηναϊκός να τερματίσει ανάμεσα στις θέσεις 8-12.

Από εκεί και πέρα, όσον αφορά τους παίκτες είναι ξεκάθαρο πως εάν ο Νέντοβιτς θα παίζει καλά, τότε ο Παναθηναϊκός θα ανεβαίνει επίπεδο! Κομβικοί πάντα θα είναι και οι Μέικον και Παπαπέτρου, αλλά όταν ο Νέντοβιτς θα είναι καλά θα βελτιώνονται και οι συμπαίκτες του.