Με οδηγό την περσινή σεζόν για μια «μαχητική» πορεία

Η 21η Euroleague της νέας εποχής (μετά και το σχίσμα με την FIBA) είναι γεγονός και ο Παναθηναϊκός, μία εκ των πλέον ιστορικών ομάδων της διοργάνωσης είναι η ομάδα που ανοίγει την αυλαία για φέτος κόντρα στην «σταχτοπούτα» Μονακό, στο Πριγκιπάτο. Και μπορεί να μη δούμε κούρσες αλά Formula 1, αλλά και ο Παναθηναϊκός, όπως και η Μονακό, θα ξεκινήσουν τη δική τους μάχη με φόντο μία καλή πορεία και ένα πλασάρισμα στη βαθμολογία.

Προετοιμασμένος καλύτερα σε σχέση με πέρυσι

Ο Παναθηναϊκός ξεκινά φέτος πιο… ψυλλιασμένος σε σχέση με πέρυσι. Το καλοκαίρι του 2020 μπήκε στη «μνημονιακή» εποχή του, μετά και την αποχώρηση του Δημήτρη Γιαννακόπουλου από τα κοινά της ΚΑΕ, οπότε ήταν λογικό η περσινή σεζόν να έχει περισσότερο χαρακτήρα αναζήτησης για το πού θα πατά και πού θα βρίσκεται η ομάδα. Έγιναν λάθη, πάρθηκαν βιαστικές αποφάσεις, όμως όλο αυτό το αποτέλεσμα, όλη αυτή η χρονιά, είχε εκπαιδευτικό χαρακτήρα για τον Παναθηναϊκό.

Φέτος, ο Παναθηναϊκός ζει τη δεύτερη «μνημονιακή» χρονιά του, όμως λειτουργεί πλέον σε πιο στέρεες βάσεις. Μπορεί το οικονομικό πλάνο έσοδα-έξοδα να μην άλλαξε, όμως οι Δημήτρης Διαμαντίδης και Φραγκίσκος Αλβέρτης αποφάσισαν να επενδύσουν σε ένα σχήμα εμπειρίας στο τεχνικό επιτελείο, ως προς τα μπασκετικά «χιλιόμετρα» που έχουν τρέξει, συνδυαστικά με το κίνητρο για την δική τους εξέλιξη. Αυτό το σκεπτικό οδήγησε αυτόματα στον Δημήτρη Πρίφτη, έναν προπονητή που ναι μεν δεν έχει παραστάσεις σε επίπεδο Euroleague, όμως αφενός έχει μία εικόνα για τον τρόπο λειτουργίας του Παναθηναϊκού, από τη συνεργασία του με τον Φραγκίσκο Αλβέρτη στο β’ μισό της σεζόν 2013-14, αφετέρου είναι ένας προπονητής που είναι νεαρός ηλικιακά (52 ετών) και θέλει να εξελιχθεί. 

Οι τρεις άνδρες (Πρίφτης-Διαμαντίδης-Αλβέρτης) όντως σε ανοιχτή γραμμή με τον Γιώργο Καλαϊτζή και τον Νίκο Παππά, αποφάσισαν να δημιουργήσουν ένα ρόστερ, στο οποίο θα υπάρχει κίνητρο, «δίψα» για διάκριση και εξέλιξη, μα κυρίως θα είναι όλοι διαβασμένοι και ετοιμοπόλεμοι. Από τα πρώτα κιόλας φιλικά, αλλά και τα επίσημα παιχνίδια του Super Cup, φάνηκε πως ο Παναθηναϊκός διαθέτει ένα ρόστερ, το οποίο θα παίξει άμυνα, θα στηριχθεί σε μεγάλο βαθμό στην αμυντική του λειτουργία και θα εκμεταλλευτεί το γρήγορο transition στο ανοιχτό γήπεδο, δημιουργώντας παράλληλα φάσεις απέναντι σε οργανωμένη άμυνα με κύριο στοιχείο την ταχύτητα.

Όλα αυτά τα στοιχεία, προπονητής δηλαδή που γνωρίζει πού βρίσκεται και έχει βιογραφικό, παίκτες με κίνητρο και κυρίως παίκτες που θέλουν να ακολουθήσουν το πλάνο του προπονητή, δημιουργεί ένα αποτέλεσμα, το οποίο θα βοηθήσει τον Παναθηναϊκό να είναι πιο συνειδητοποιημένος για την κατάσταση στην οποία βρίσκεται. Άπαντες ξέρουν πως δεν θα χτυπήσουν δα και… πρωτιά στη regular season, θέλουν όμως να παλέψουν για κάθε παιχνίδι.

Prospects με δυνατότητες

Όπως αναφέρθηκε και ανωτέρω, ο Παναθηναϊκός πρόσθεσε αρκετούς παίκτες που δεν έχουν παραστάσεις από την Euroleague. Ο Κέντρικ Πέρι, ο Ντάριλ Μέικον, ο Τζεχάιβ Φλόιντ, ακόμα και ο Οκάρο Ουάιτ, είναι παίκτες που δεν έχουν αγωνιστεί ακόμα στο υψηλό επίπεδο της Euroleague. Παρόλα αυτά, μιλάμε για τέσσερις περιπτώσεις παικτών που έχουν χαρακτηριστικά που χρήζουν παρακολούθησης. Οι δύο περιφερειακοί των «πρασίνων» είναι κλασσικές περιπτώσεις combo guards που και θα σουτάρουν και θα δημιουργήσουν. Ο Πέρι μπορεί να κατεβάσει καλύτερα μπάλα από τον Μέικον, με τον δεύτερο να είναι περισσότερο «2» που κατεβαίνει στο «1», όμως και αυτός με τη σειρά του έχει ενδιαφέρουσες δυνατότητες. Ο Φλόιντ από την άλλη μπορεί να έγινε γνωστός εν Ελλάδι αρχικά από το σύντομο πέρασμα του στη Λάρισα και στις πρώτες του εμφανίσεις με το «τριφύλλι» να ανησύχησε το κοινό της ομάδας, όμως παιχνίδι με το παιχνίδι δείχνει ότι έχει εκρηκτικότητα και μπορεί να βοηθήσει ακόμα και με «σπάσιμο» της μπάλας στα «φτερά». Ο Οκάρο Ουάιτ είναι ένας αμυντικός ογκόλιθος που στη μέρα του μπορεί να κάνει… πράγματα και θαύματα στην επίθεση. Το αμερικανικό καρέ του Παναθηναϊκού έχει δυνατότητες, είναι δεδομένο όμως πως θα χρειαστεί και χρόνο προσαρμογής, αν του δοθεί αυτός ο χρόνος, θα δούμε πολύ ενδιαφέροντα σημάδια στο παρκέ.

Η τριανδρία Παπαπέτρου-Μήτογλου-Παπαγιάννης έγινε Παπαπέτρου-Νέντοβιτς-Παπαγιάννης

Ο Παναθηναϊκός ξεκινούσε τη σεζόν πέρυσι στηριζόμενος στους τρεις Έλληνες που ευελπιστούσε πως θα αποτελέσουν και τη ραχοκοκαλιά της ομάδας για τα επόμενα χρόνια. Ο Ντίνος Μήτογλου χαιρέτισε το καλοκαίρι για τα Μεδιόλανα, διεκδικώντας από εκεί το one way ticket για το μαγικό κόσμο του ΝΒΑ. Στο ενδιάμεσο των δύο καλοκαιριών παρουσιάστηκε ο Νεμάνια Νέντοβιτς και μπορεί στην αρχή η περίπτωση του να αποτέλεσε στοίχημα για τους ανθρώπους του «τριφυλλιού», οι εμφανίσεις του όμως στην αρχή της περασμένης σεζόν αποτέλεσαν τα απαραίτητα πειστήρια για την παραμονή του Σέρβου στην ομάδα. Πλέον, ο «Γιούγκος» σκόρερ του Παναθηναϊκού έρχεται να σταθεί δίπλα στον αρχηγό της ομάδας, Ιωάννη Παπαπέτρου και τον Γιώργο Παπαγιάννη, με τους τρεις τους να αποτελούν τα σημεία-κλειδιά για τις επιτυχίες της φετινής σεζόν. Ο Παπαπέτρου δείχνει να βρίσκεται στην καλύτερη φάση της καριέρας του, ο Παπαγιάννης έχει μία διαρκή εξέλιξη που τον κατατάσσει ανάμεσα στους καλύτερους 7 footer σέντερ της Ευρώπης (ανησυχητικό για επόμενο καλοκαίρι του Παναθηναϊκού) και ο Νέντοβιτς έρχεται κοντά τους, αρχικά για να βρει τα πατήματα μετά το Γολγοθά που ανέβηκε για να αποκατασταθεί πλήρως και εν συνεχεία για να πάρει την απαιτούμενη ψυχολογία.

Ποιος μπορεί να είναι ο στόχος του Παναθηναϊκού; Μπορεί να είναι η οκτάδα; Δυστυχώς είναι δύσκολο κάτι τέτοιο, όσο κι αν έχουμε συνηθίσει σε τέτοιες στιγμές. Ο πραγματικός στόχος του «τριφυλλιού» δεν μπορεί να είναι άλλος από την εξέλιξη αυτού του ρόστερ που θα οδηγήσει τα επόμενα χρόνια στις επιτυχίες. Δεν είναι στόχος η κατάληψη θέσης, αλλά η δημιουργία. Όσο πιο γρήγορα το αντιληφθούν άπαντες στην ομάδα, τόσο πιο γρήγορα θα φύγει η πίεση που θα υπάρχει.