Η αισιοδοξία με τον Οκάρο και η ανησυχία με τον ελληνικό κορμό

Τον πρώτο τίτλο της χρονιάς αναμένεται να διεκδικήσει το βράδυ της Κυριακής ο Παναθηναϊκός. Οι περσινοί νταμπλούχοι Ελλάδος μπορεί να δυσκολεύτηκαν στο β’ ημίχρονο κόντρα στο Λαύριο, όμως ήταν σοβαροί στα τελευταία λεπτά και παρά τις επιθετικές εξάρσεις του Τζέρι Σμιθ, πήραν το ροζ φύλλο αγώνα επικρατώντας με 74-61.

*Γράφει ο Μάριος Μπούλης

Ο πρώτος επίσημος αγώνας, έστω και με αντίπαλο μία ομάδα αξιόμαχη που δεν παύει να είναι επιπέδου Basket League, έδωσε την αφορμή για τα πρώτα συμπεράσματα, αναφορικά με όσα πρόκειται να δούμε από τους «πράσινους» τη φετινή σεζόν. Ευκαιρία να δούμε τα συν και τα πλην από τον πρώτο ημιτελικό του «Δ. Τόφαλος».

(+) Ο Οκάρο Ουάιτ μπορεί να ήταν… άγουρος στα φιλικά προετοιμασίας του Παναθηναϊκού και οι εμφανίσεις του δημιουργούσαν ερωτηματικά, συνδυαστικά με το γεγονός ότι αποκτήθηκε και ο Τζέρεμι Έβανς που προς ώρας φαντάζει βαρύς και μάλιστα σε ένα καλοκαίρι που αποχώρησε ο Ντίνος Μήτογλου. Ο Αμερικανός, παρόλα αυτά, έδειξε τα διαπιστευτήρια του με το… καλημέρα, πετυχαίνοντας double double με 23 πόντους και 11 ριμπάουντ, εκ των οποίων τα 5 ήταν επιθετικά, ενώ μοίρασε και μία πολύ όμορφη ασίστ στο φινάλε του αγώνα στον Φλόιντ για ένα εντυπωσιακό κάρφωμα. Αν μη τι άλλο, αν οι εμφανίσεις αυτές παρουσιαστούν και σε αγώνες με υψηλότερο δείκτη δυσκολίας, τότε ο Ουάιτ θα έχει βοηθήσει να λησμονηθεί, όχι μόνο ο Μήτογλου αλλά και ο… Γκιστ.

(+) Ο Χάουαρντ Σαντ Ρος αποτελεί μία πολυτέλεια, όχι μόνο για ομάδα με μπάτζετ κοντά στα 5 εκατομμύρια, αλλά για τις περισσότερες ομάδες της Euroleague. Παίκτης που μπορεί να αγωνιστεί από το «1» μέχρι το «4» και να δώσει σημαίνουσες λύσεις σε άμυνα και επίθεση. Στον αγώνα με το Λαύριο ήταν ο άνθρωπος που «ξεκόλλησε» τον Παναθηναϊκό στην δ’ περίοδο, όταν και μετά τους μόλις 7 πόντους του γ’ δεκαλέπτου, βρέθηκε να είναι μπροστά μόλις με 3 πόντους. Τότε, ο Κουβανός μέτρησε διαδοχικά ένα lay up, ένα κλέψιμο, ένα κερδισμένο φάουλ που μετουσιώθηκε σε δύο εύστοχες βολές και δύο αμυντικά ριμπάουντ. Όταν επανέλθει στα πρότερα επίπεδα του ο Νέντοβιτς, η λογική λέει πως θα είναι στη βασική πεντάδα, οπότε ο Σαντ Ρος θα έρχεται από τον πάγκο σαν ποιοτική λύση να δίνει τις απαραίτητες αλλαγές.

(+) Οι 8 πόντοι που δέχθηκε ο Παναθηναϊκός στο β’ δεκάλεπτο καταδεικνύουν πως το «τριφύλλι» μπορεί να παίξει αποτελεσματική άμυνα, λειτουργώντας πιεστικά πάνω στον αντίπαλο, με αποτέλεσμα να τον οδηγεί είτε σε λάθη είτε σε βεβιασμένες προσπάθειες. Αυτό, φυσικά, είναι στα συν, αλλά με την προϋπόθεση ότι θα υπάρξει μεγαλύτερη διάρκεια και αποτελεσματικότητα, συνδυαστικά πάντα με σωστές επιλογές στην επίθεση.

(+) Ο Τζεχάιβ Φλόιντ έχει έρθει στον Παναθηναϊκό με πολλούς αστερίσκους και ερωτηματικά γύρω του, μιας και είναι ένας άπειρος παίκτης που δεν έχει αγωνιστεί σε υψηλό επίπεδο. Το γεγονός ότι αγωνίστηκε για σχεδόν 21’ λεπτά δείχνει ότι ο Δημήτρης Πρίφτης τον εμπιστεύεται και θέλει να του δώσει ευκαιρίες και μπορεί τα στατιστικά να μην τον δικαίωσαν τόσο, έδωσε όμως μάχες και βοήθησε σε έναν τομέα που δεν θα το περίμενε κανείς και δεν είναι άλλος από τις ασίστ, μοιράζοντας 3 συνολικά.

(-) Ο Παναθηναϊκός έδειξε στον πρώτο επίσημο αγώνα πως θα είναι ομάδα που θα σουτάρει κατά… ριπάς. 31 προσπάθειες μετρήθηκαν συνολικά από τη στατιστική, όμως μόλις 6 σουτ βρήκαν στόχο, με το 19% ευστοχίας να είναι μία αρκετά φτωχή συγκομιδή, συνυπολογίζοντας πάντα και τη δυναμικότητα του αντιπάλου. Υπάρχουν βέβαια εδώ δύο αστερίσκοι: αφενός ο Νέντοβιτς που θεωρητικά είναι το βαρύ πυροβολικό της ομάδας στα τρίποντα είναι σε διαδικασία επιστροφής και θα χρειαστεί χρόνο για να επανέλθει στο επίπεδο που βρισκόταν, αφετέρου ο Παναθηναϊκός δεν έχει «4αρι» που να σουτάρει. Θεωρητικά, επίσης, δεν φαντάζει πολύ πιθανό να δούμε ξανά το δίδυμο Πέρι-Μέικον να σουτάρει με 25%, αλλά από τη θεωρία στην πράξη υπάρχει απόσταση.

(-) Με εξαίρεση τον Ιωάννη Παπαπέτρου που αγωνίστηκε για περισσότερο από 30’ λεπτά, κανείς άλλος Έλληνας δεν αγωνίστηκε για περισσότερο από 20’ λεπτά. Ακόμα και ο Γιώργος Παπαγιάννης αγωνίστηκε 19:10, την ώρα που ο Καββαδάς δεν αγωνίστηκε καθόλου, ενώ ο Λευτέρης Μποχωρίδης αγωνίστηκε μόλις για 3’ και παρά το γεγονός ότι βοήθησε στην άμυνα έχοντας 2 κλεψίματα. Αυτό δείχνει επί του πρακταίου και την έλλειψη ποιότητας στον ελληνικό κορμό για τον Παναθηναϊκό, διότι μπορεί μεν οι Κασελάκης-Καββαδάς-Μποχωρίδης να είναι τίμιοι, δεν παύουν δε να είναι συγκεκριμένου επιπέδου.

(-) Το νεκρό διάστημα της γ’ περιόδου που ο Παναθηναϊκός πέτυχε μόλις 7 πόντους δεν είναι κάτι που μπορεί να αγνοηθεί. Ο Παναθηναϊκός είχε δημιουργήσει μία διαφορά 20 πόντων (51-31), την οποία και απώλεσε μέσα σε λίγα λεπτά λόγω της στατικότητας και της έλλειψης καθαρού μυαλού στην επίθεση. 

Όπως αναφέρθηκε και πάνω, τα πρώτα συμπεράσματα είναι πάντα σε αναλογία με το μέγεθος του αντιπάλου. Όπως έχει αναφερθεί και σε προηγούμενα άρθρα, ο Παναθηναϊκός είναι ένα καινούριο σύνολο, άπειρο που το πρώτο και κυριότερο που χρειάζεται είναι χρόνος. Όσο του δίνεται χρόνος και δεν υπάρχει πίεση (δύσκολο μεν, αλλά πρέπει, αν θέλει ο ίδιος ο οργανισμός να πάει μπροστά), ο Παναθηναϊκός θα εμφανίζεται όλο και καλύτερος.