Ο αυτοκράτορας επέστρεψε για τα καλά!

«Μην τους τιμωρήσετε, γιατί γουστάρουμε να ερχόμαστε να τους κερδίζουμε εδώ μέσα» είχε πει τον Ιούνιο του 2017 ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος στον 5ο τελικό του ΣΕΦ και την κατάκτηση του πρώτου (από τα σερί που ακολούθησαν) πρωταθλήματος μετά από μία «κόκκινη» παρένθεση δύο χρόνων.

Έκτοτε, μεσολάβησαν κι άλλοι 5οι τελικοί (ή έστω τελικοί που κρίνονται στον Πειραιά) και ο Παναθηναϊκός επικράτησε σε όλους. Πέμπτος τελικός στο βόλεϊ γυναικών το απόγευμα της Πέμπτης, πέμπτος τελικός στο μπάσκετ γυναικών πέρσι, «τελικός» πρωταθλήματος στου Ρέντη για το 2ο πρωτάθλημα τα τελευταία τρία χρόνια στο αντρικό βόλεϊ. Εάν αυτό δεν είναι ο ορισμός της ΕΠΙΣΤΡΟΦΗΣ, τότε ποιος είναι;

*Γράφει ο Γιώργος Γάκης

Και αν για τα υπόλοιπα λίγο πολύ τα έχουμε πει, το χθεσινό παιχνίδι ήταν ο ορισμός της νίκης που αλλάζει την ιστορία. Δείχνει ότι ο Παναθηναϊκός όχι απλά έχει επιστρέψει στο προσκήνιο, αλλά με ανθρώπους σαν τον κ. Αραγιάννη, τον κ. Βρανόπουλο, τον κ. Μαλακατέ και φυσικά τον Σωτήρη Πανταλέων, τα δύσκολα έχουν περάσει ανεπιστρεπτί και τα καλύτερα έρχονται (και) γι' αυτό το τμήμα.

Είναι ιδιαίτερα σημαντικό να πούμε ότι ο Παναθηναϊκός έβαλε δύσκολα στον εαυτό του στην κανονική περίοδο, δίνοντας το πλεονέκτημα της έδρας στον Ολυμπιακό από «φθηνά» λάθη, αλλά εν τέλει απέδειξε ότι ήταν καλύτερος από τον Ολυμπιακό και το έκανε στον «τελικό των τελικών», μέσα στο «σπίτι» τους, με περιγραφή από το κανάλι τους και με... τρία ταξί κόσμο στο γήπεδο.

Παρά τα λάθη ομάδας και κόουτς στους δύο εκτός έδρας τελικούς, ήταν τόσο εντυπωσιακή η εικόνα ομάδας - κόουτς - κόσμου στον Άγιο Θωμά στον 4ο (αλλά και στον 2ο) που δεν άφηναν περιθώριο σε κανέναν να ξεγράψει την ομάδα ότι θα διεκδικήσει με κάθε τρόπο και μέχρι τέλους τον τίτλο.

Και πώς να μην το πάρει; Με την Αθηνά Παπαφωτίου να μοιράζει το παιχνίδι υποδειγματικά από το δεύτερο σετ και έπειτα; Την Μανωλίνα Κωνσταντίνου να «βαφτίζεται» Ράπτης του 2020, δηλαδή από ακραία να φορά τη «στολή» της διαγώνιου για τους τελικούς απέναντι στον Ολυμπιακό; Την Γκρόθες να γίνεται «Ντάντε» και να ισοπεδώνει την άμυνα του Ολυμπιακού στα κρίσιμα και ιδιαίτερα στο 4ο σετ; Με την Κρος να παίζει τραυματίας αλλά με την ψυχή της εδώ και καιρό; Με την Χαντάβα ακόμα και σε μέτρια εμφάνιση να παίρνει πολύ κρίσιμους πόντους; Με την Ρόγκα και την ψυχή της και το ξέσπασμα της στα αποδυτήρια μετά το τέλος του παιχνιδιού; Με την τρέλα της Ειρήνης Χατζηευστρατιάδου που μπήκε και καθάρισε για πλάκα το δεύτερο σετ; Με τα δάκρυα (και εννοείται τους πόντους) της Μεταξά στο τέλος του 4ου τελικού; Την Στεπανένκο που παρά τα όσα γίνονται στην πατρίδα της μπήκε με καθαρό μυαλό χτες και βοήθησε όσο μπορούσε;

Ιδιαίτερη αναφορά πρέπει να γίνει και στον κ. Γκαίτς, που ανέλαβε «αποστολή αυτοκτονίας» αναλαμβάνοντας μία ομάδα και... αλλάζοντας τους ρόλους, μετά την απώλεια της πρωτιάς στην κανονική διάρκεια. Ο Σέρβος τεχνικός που «ερμηνεύτηκε» ως κίνηση «λευκής πετσέτας» από το αντίπαλο στρατόπεδο, με τα στραβά του και τα λάθη του κυρίως στους εκτός έδρας τελικούς, έφτιαξε μία ομάδα «καμικάζι» για τον κρίσιμο τελικό και καρπώνεται μεγάλο μέρος της επιτυχίας στο «σπίτι» του αντιπάλου.

Επίσης, και ο κ. Μαλακατές με την απόφασή του, δικαιούται σημαντικό μέρος της επιτυχίας. Πιθανή ήττα χτες να τον έκανε και «υπεύθυνο» για το timing της απόφασης της αλλαγής του κ. Οικονόμου, αλλά... δεν αφορά κανέναν αυτό το σενάριο καθώς ο Παναθηναϊκός είναι ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΗΣ.

Την σημαντική αξία της συνεισφοράς Πανταλέοντα και Βρανόπουλου, ο καθένας από τον ρόλο του, την έχουμε αναλύσει και στα του ανδρικού βόλεϊ. (Και) η χθεσινή ημέρα είναι η ημέρα του κ. Αραγιάννη. Χορηγός στο γυναικείο βόλεϊ, χωρίς να «διαφημίζεται», βάζοντας τα ωραία του τα λεφτά και δημιουργώντας μία εξαιρετική ομάδα, δικαιούται να πανηγυρίζει ότι «έπιασαν τόπο» τα χρήματά του και η επένδυσή του και ο Παναθηναϊκός επέστρεψε εκεί που πρέπει. Εκεί που ανήκει. Στην κορυφή της βαθμολογίας.

Και πραγματικά με τη στήριξη του κόσμου και μία άκρως Παναθηναϊκή διοικήση, μπορούμε να ελπίζουμε ότι τα καλύτερα έρχονται (και) γι' αυτό το τμήμα.

ΥΓ. Όλοι ΟΑΚΑ.
ΥΓ1. Του χρόνου θα είναι όλοι πιο δυνατοί. Ο Παναθηναϊκός οφείλει να διατηρήσει τα βασικά του στελέχη, να ενισχυθεί περαιτέρω και να διεκδικήσει τα πάντα την επόμενη χρονιά. Και, ειλικρινά, πιστεύουμε ότι θα το κάνει.