Να στηριχθεί ο Πρίφτης, αλλά με τη γενναία παραδοχή ότι σε ένα βασικό στόχο απέτυχε!

Αν κάποιος άντεξε και είδε μέχρι το τέλος τη διάλυση του Παναθηναϊκού από την ΤΣΣΚΑ στο ΟΑΚΑ, τότε θα καταλάβει αυτό που θα εξηγήσουμε παρακάτω. Οι «πράσινοι» ήταν κυριολεκτικά για... λύπηση, καθώς δεν μπορούσαν να κάνουν τίποτα στο παρκέ. Χάρη στον εγωισμό κάποιων παικτών μαζεύτηκε κάπως η διαφορά και δεν γράφτηκε... ιστορική συντριβή. Γιατί με 60 πόντους παθητικό στο ημίχρονο, είναι εύκολα αντιληπτό το τι μπορούσε να επακολουθήσει.

Να ξεκαθαρίσουμε ότι από αυτήν εδώ τη γωνιά, δεν υπάρχει καμία διάθεση ισοπέδωσης του Δημήτρη Πρίφτη. Αντίθετα, ο Έλληνας τεχνικός πρέπει να στηριχθεί και να τρέξει το πλάνο του για το χτίσιμο της ομάδας. Ωστόσο αυτό απαιτείται, πλέον, να γίνει με μία γενναία παραδοχή. Ότι φέτος ο Έλληνας τεχνικός απέτυχε να φτιάξει ένα «κορμό», πάνω στον οποίο μπορεί να στηριχθεί για την επόμενη ημέρα. Και πως να μη συμβεί αυτό, όταν η μοναδική μεταγραφή ξένου που βγήκε ήταν ο Μέικον. Ένας παίκτης, δηλαδή, που οι «πράσινοι» είχαν εντοπίσει από το ελληνικό πρωτάθλημα. Ο Πρίφτης στην αρχή της περιόδου, υποσχέθηκε μία ομάδα που θα παλεύει και θα μάχεται στο παρκέ. Αυτή την ομάδα δεν την έχουμε δει όμως ποτέ, παρά ελάχιστες εξαιρέσεις.

Αυτό λοιπόν είναι το χειρότερο για τον Παναθηναϊκό. Ότι η φετινή χρονιά, ακόμη κι αν κατακτηθούν κάποιοι από τους εγχώριους στόχους (σ.σ. Κύπελλο, πρωτάθλημα), του χρόνου καλείται για ολική μεταμόρφωση. Δεν βρέθηκαν ούτε φέτος οι ξένοι εκείνοι, πάνω στους οποίους μπορεί να στηριχθεί η ομάδα. Με πιο απλά λόγια αυτό σημαίνει, ότι ο Πρίφτης του χρόνου θα είναι σαν να ξεκινά από την αρχή μία νέα προσπάθεια και όχι να συνεχίζει για δεύτερη σεζόν, πάνω σε αυτά που θεωρητικά θα έπρεπε να είχε χτίσει την προηγούμενη. Δυστυχώς, αλλά αυτή η ομάδα δεν έχει κάποιο χαρακτήρα ή κάτι θετικό να πατήσει κανείς πάνω του για το αύριο.